Kucakladım bugün senin yerine geceyi bacaklarından sızdı harflerin.Saniyeyle kaçırdığın nefesim yüzüne çarpıyor kazandığımız saniyeleri şimdi..Sustuğunda keskinleşen yüzünü hiç anlatmadım sana.Gülüşünde sakladığın hiç bir acıyıda göstermedim.Farkına vardığın tek şeyin aslında kurguladıklarından ibaret olduğunu gözlerime kitlediğinde anladın bakışlarını.Dokundum sana dün gece bedeninin tüm yasak çizgilerini kodlayarak.Dün'sel vazgeçişlerini boyunduruk altında tekrar etmeyen kalp çarpıntılarıydı bunlar.Bugünde kilitli yarını umursamayan dudak çürüğü üç harf...
Geceyi ıslak bir karanlık ele geçiriyor.Dakikalar masasında seni çeviriyorken kapanıyor gözlerim.Parmak uçlarında gecem gecemde hayatın.Yüksek bir ses zorluyor kulaklarımızı.
''Sence bu kadar dakikayı bir saniye öldürebilir mi'' diye düşünüyorum. Cevabını dudakların zorlukla çıkarıyor.Kulağıma yetişmeden aranan harflerin baskına uğruyor sonrası ölü heceler cümlesi.
Sonrası sensizlik ötesi.
Sonrası sen ..
Sonrası...
Bir harf çalıyor kapalı kapılar ardında kurduğumuz cümleleri bedenleri boş gecesi ünlemlerle son bulan dakikalara armağan ediliyorsun ...Kaç saniye ölecek kadar karşı koyabilir ki dakikaya.. Boynunu süslüyor parmaklarım tüm açlığıyla dudaklarını kurban etmek bedeninin kaçta kaçını dokunulmamış kılacak ?
Sende biliyorsun ki bu nefeste fotoğraf kullanılmıyor.
Aslı'ma...
Orflem OWOH
03:05
21.01.2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder