Kahve buharı..

Denizkenarı..



Bakışları bedenimde geziniyor kah gülüyor kah ağlıyor buda nesi nerden geldi.Hepside beni bulur arkamı dönüp rüzgara karşı koşmaya başlamam fayda eder diye düşünsemde sonu belli agzı bozuk sokak serserisi sizin gibilere izin verir miyim iki tane geçirdim suratının orta yerine sanırım hızımı alamayıp tekmede attım sonra koşar adımlarla o rüzgara ragmen terleyişlerim aklımda...


Sessizlik...


Kulaklarımda uğultulara yol açıcak kadar kuvvetli bir sessizlik...


Yaprak rüzgara teslim etmiş benliğini benide hatıralar arasında yoketmek üzere...Dalgaların hırçınlığıyla kendime geliyorum.Bu savuruştan şikayetçi değilim.Güneş batmak üzere bu doğa üstü gizem aklıma düşen ve bir çırpıda silinen sevgililere inat nefes alıyorum.Düşüncelerimi yakalamaya çalışsamda anlık duygularım kaçamak bakışlarıyla yön veriyor içinde bulunduğum akıma..Kalem farkıyla öne geçiyorum.Sadece düşünüp hissetmiyorum repliklere aldırmadan yazıyorum.Yerçekimine karşı düşüncelerim.. Felsefemi okurken avuç içinizin terlemesi gibi sert ve vurucu hayattaki yerimi sorgulayan benliğim..Kırılma noktalarınıza uğramadan tek bir kırılgan yapıyla duruyorum karşınızda sözlerimi algılamakta güçlük çeken mahluklar dünyanın her türlü eşitsizliğine karşı duyarsızlığınızı korumaktan çekinmezken benlik sorgulamanızdan sınıfta kaldınız!


Dizlerinizde zamansız yere titreme yaşadığınız uyuştugunuz ve hatta sızıdan gözyaşı döktüğünüz günlerde dilinizi ıssıran sözcükleri hayatta en önem verdiğiniz kişilere sarfetmekten çekinmeden ard arda sıralıyorken hangi duyarlılık bedeninizi veyahut ruhunuzu okşayabilir ki !Dudaklarım kanıyor konuşamadığınız kadar konuştuğum ve hiç birşey anlamadığınız yerde !



Orflem OWOH

16:48

12.02.2009